Ocena modelu CERES-Maize przy użyciu dat sadzenia i nawozu azotowego

W sezonie 2013/2014 przeprowadzono eksperyment polowy w celu oceny wydajności modelu CERES-maize w symulowaniu wpływu terminu sadzenia (PD), nawozu azotowego (N) i profilu wodnego gleby w strefie korzeniowej na wzrost i plon kukurydzy (Zea mays L.) na Uniwersytecie Zambii (15o 24′ S, 28o 20′ E; 1261 m n.p.m.). Projekt eksperymentu był podzielony na trzy powtórzenia, 3 PD (24 listopada, 8 grudnia i 22 grudnia) przypisane do głównych działek i 2 dawki nawozu azotowego (112 i 168 kg N/ha) przypisane do poddziałek. Do oceny modelu wykorzystano fazy fenologiczne i biomasę, które obserwowano w fazie wegetatywnej i reprodukcyjnej. Profile wody w glebie monitorowano za pomocą sondy Diviner Probe. PD miało znaczący wpływ na plon ziarna i biomasy przy P < 0,05. Współczynniki zmienności dla plonu ziarna i biomasy były poniżej 12% i uznano je za efektywne. Model dobrze przewidywał wschody roślin, czas kwitnienia i dojrzałości. Symulacja biomasy była dość dokładna, natomiast wskaźnik powierzchni liści był mniej dokładny ze względu na słaby współczynnik d-stat. Symulacja plonu ziarna w modelu była zadowalająca, natomiast dostępność wody w glebie dla korzeni wykazała, że znaczna część potencjalnego plonu mogła zostać utracona z powodu stresu.