Lindsay Amer
Tematy queerowe są nadal tabu w produktach kulturalnych dla młodych ludzi, pomimo rosnącej reprezentacji historii LGBTQ+ w kulturze popularnej i niedawnej legalizacji małżeństw osób tej samej płci w Stanach Zjednoczonych. Niniejsza książka bada sposoby, w jakie artyści i twórcy teatralni mogą przedstawiać tematy queer młodym ludziom bez narażania się na kontrowersje. Wykorzystując teorię queerowego dziecka Kathryn Bond Stockton, książka ta zakłada, że wszystkie dzieci są queerowe i że ta queerowość powinna być odzwierciedlona w ich wytworach kulturowych. Teoria Stockton dołącza do teorii teatrologa Matthew Reasona, który twierdzi, że teatr dla młodych widzów (tworzony przez dorosłych) jest niemożliwy. Ta niemożliwość prowadzi do wniosku, że teatr dla młodych widzów nie może odzwierciedlać queerowego dziecka bez napotykania oporu ze strony heteronormatywnego myślenia w szkołach zdefiniowanych przez heterotopiczną przestrzeń relacyjną Foucaulta. Zespół Barrel of Monkey z Chicago omija to odrzucenie, pozwalając queerowemu dziecku tworzyć własne historie, torując drogę innym mediom do prawdziwego odzwierciedlenia queerowego dziecka, poprzez pozycjonowanie dziecka zarówno jako twórcy, jak i widza.
